هر وقت گلي را بو کردي هرگز بهش نگاه نکن ، چون اگه نگاهت را به خاطر بسپاره ، شوق دوباره ديدنت اون را پرپر ميکنه .
..............................................
بر سنگ مزارم بنويسيد آشفته دلي خفته در اين خلوت خاموش ، او زاده ي غم بود که از خاطر دوستان گشت فراموش .
..............................................
در زمستاني سرد ، با دلي رفته از دست ، زير لب مي خوانم ، کاش مي شد به تو گفت : که تو تنها سخن شعر مني ، تو نرو دور نشو از بر من ، تو بمان تا که نميرد دل من .
..............................................
ديروز اومده بود ديدنم ، با يه شاخه گل سرخ و همون لبخندي که هميشه آرزوش رو داشتم ، گريه کرد و گفت دلش برام تنگ شده ، ولي من فقط نگاش کردم ، وقتي رفت سنگ قبرم از اشکاش خيس شده بود .
..............................................
تو که رفتي پريشون شد خيالم ، همه گفتن که من ديوونه حالم ، نمي دونن که اين ديوونه در فکر شفا نيست ، که هرچي باشه اما بي وفا نيست .
..............................................
آري اين منم ، اين منم همان عاشقي که بر تو جان مي داد ، و تو کسي هستي که براي رسيدن به خوشبختي به روي جسدهاي بي جان غرور انسانها قدم مي گذاشتي ولي افسوس ، افسوس که راه ات براي رسيدن به هدف هايت اشتباه بود ، و افسوس که من براي آدمي مثل تو غرورم را شکستم ، افسوس !
..............................................
اکنون تو رفته اي ، من هم خواهم رفت ، فرق تو با من اين است که من شاهد رفتنت بودم ولي تو … !
..............................................
زندگي مثل ديکته است ، هي غلط مي نويسيم و هي پاک مي کنيم ، دوباره مي نويسيم و باز پاک مي کنيم ، غافل از اينکه يه روز داد مي زندد ورقه ها بالا !
..............................................
اگه بي هوا کسي وارد زندگيت شد بدون کار خدا بوده ! اگه بي محابا دلها از دستها بهم گره خورد بدون کار خدا بوده ! اگه گريه هات تو خنده غفلت ديگران شنيده نشد تا خرد نشي بدون تنها محرمت خدا بوده ! حالا هم اگه دلت شکسته و بغض تنهايي خفه ات کرده شک نکن تنها مرحمت خداست که از سر تواضع يه بهونه واسه نوازشت گير آورده .
..............................................
اتل متل لالايي ، گلم چه بي وفايي ، عزيز دل من کجايي ، دوست دارم خدايي .
..............................................
بودنم را هيچ کس باور نداشت ، هيچ کس کاري به کار من نداشت ، بنويسيد بعد مرگم روي سنگ با خطوطي نرم و زيبا و قشنگ ، آنکه خوابيده در اين گور سرد بودنش را هيچ کس باور نکرد .
..............................................
دلم براي کسي تنگ است که طلوع عشق را به قلب من هديه مي دهد ، دلم براي کسي تنگ است که با زيبايي کلامش مرا در عشقش غرق مي کند ، دلم براي کسي تنگ است که تنم آغوشش را مي طلبد ، دلم براي کسي تنگ است که قلب من براي داشتنش عمرها صبر مي کند ، دلم براي کسي تنگ است ، دلم براي تو تنگ است .
..............................................
چراغ دل تاريکم از اين خانه مرو ، آشناي تو منم بر در بيگانه مرو ، شمع من باش و بمان نور ز تو اشک ز من ، جانفشان تو منم در بر پروانه مرو ، سوختي جان مرا آه مکن ، اشک مريز ، از بر عاشق دلداده غريبانه مرو .
..............................................
از جرم عشق گر پيش کسم راه نيست ، يا رب تو آگهي که محبت گناه نيست .
..............................................
زندگي تلخ ترين خواب منست ، خسته ام ، خسته از اين خواب بلند .
..............................................
هر وقت نتوانستي کسي را فراموش کني بدان هنوز تو در خاطرش هستي .
..............................................
شبي غمگين ، شبي باراني و سرد مرا در غربت فردا رها کرد ، دلم در حسرت ديدار او ماند مرا چشم انتظار کوچه ها کرد ، به من مي گفت تنهايي غريب است ببين با غربتش با من چه ها کرد ، تمام هستي ام بود و ندانست که در قلبم چه آشوبي به پا کرد ، او هرگز شکستم را نفهميد اگرچه تا ته دنيا صدا کرد .
..............................................
انجماد قلب ها را از خشک سالي چشم ها مي توان فهميد ، چشمي که گريستن نمي داند ، زيستن نمي تواند .
..............................................
زندگي مثل ديکته است ، هي غلط مي نويسيم و هي پاک مي کنيم ، دوباره مي نويسيم و باز پاک مي کنيم ، غافل از اينکه يه روز داد مي زندد ورقه ها بالا !
..............................................
اگه بي هوا کسي وارد زندگيت شد بدون کار خدا بوده ! اگه بي محابا دلها از دستها بهم گره خورد بدون کار خدا بوده ! اگه گريه هات تو خنده غفلت ديگران شنيده نشد تا خرد نشي بدون تنها محرمت خدا بوده ! حالا هم اگه دلت شکسته و بغض تنهايي خفه ات کرده شک نکن تنها مرحمت خداست که از سر تواضع يه بهونه واسه نوازشت گير آورده .
..............................................
بودنم را هيچ کس باور نداشت ، هيچ کس کاري به کار من نداشت ، بنويسيد بعد مرگم روي سنگ با خطوطي نرم و زيبا و قشنگ ، آنکه خوابيده در اين گور سرد بودنش را هيچ کس باور نکرد .
..............................................
آن سوي دلتنگي ها هميشه خدايي هست که داشتنش جبران همه نداشتن هاست .
..............................................
دلم براي کسي تنگ است که طلوع عشق را به قلب من هديه مي دهد ، دلم براي کسي تنگ است که با زيبايي کلامش مرا در عشقش غرق مي کند ، دلم براي کسي تنگ است که تنم آغوشش را مي طلبد ، دلم براي کسي تنگ است که قلب من براي داشتنش عمرها صبر مي کند ، دلم براي کسي تنگ است ، دلم براي تو تنگ است .
..............................................
به روي گونه تابيدي و رفتي ، مرا با عشق سنجيدي و رفتي ، تمام هستي ام نيلوفري بود ، تو هستي مرا چيدي و رفتي .
..............................................
بي تو آغاز مي کنم من روزهاي زرد را ، اشک و آه و ناله ها و درد را ، مي نويسم بي تو بودن هاي من پايانم است ، بي تو حامل مي شوم اندوه و اشک سرد را .
..............................................
در من ترانه هاي قشنگي نشسته اند ، انگار که از نشستن بيهوده خسته اند ، انگار سالهاي زياديست … ، اميد خود را به اين ترانه بسته اند .
نظرات شما عزیزان:
تبادل
لینک هوشمند